K  A  R  A  R

            Davacı           : A. M. T.

            Vekili              :  Av. T. A. K.  (Adli Yargıda)

                                      Av. Y. Y.       (İdari Yargıda)

            Davalı            : Türk Telekomünikasyon AŞ.

Vekili              : Av. E. K. & Av. G. A.

İhbar

Olunanlar     : 1-Maliye Bakanlığı

Vekili              : Av. A. Y.

                          2-İzmir Valiliği

O L A Y          : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının, davalı kurumda kapsam dışı (2. tip sözleşmesi ile) Mühendis unvanı ile görev yaptığını, kurumun özelleştirilmesi nedeniyle İzmir Bayındırlık ve İskan Müdürlüğü İl Müdürlüğü’ne memur olarak atamasının yapıldığını, davalı kurumca düzenlenen maaş ilmühaberinin 31.03.2006 tarih ve 26125 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 5473 sayılı yasa ile değişen, 375 sayılı KHK’nın Ek-3 maddesine göre verilmesi gereken ek ödemeler sözleşme net ücretine yansıtılmadan düzenlendiğinden, söz konusu maaş nakil ilmühaberinin düzeltilmesi, ayrıca 375 sayılı KHK’nın Ek-3 maddesinin 2006 yılındaki değişikliğine istinaden dilekçede detaylı olarak belirttikleri, Yüksek Planlama Kurulu Kararı uyarınca davacıya ödenmesi gereken fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla 300 TL lik ek ödemelerin, dava tarihinden itibaren geriye dönük olarak faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi istemiyle adli yargı yerinde dava açmıştır.

MANİSA 1. İŞ MAHKEMESİ: 12.11.2013 gün ve E:2011/194 K:2013/901 sayılı kararında “… Davacının iş sözleşmesi ile çalıştığı dönemde davalı şirkete davacının ücreti konusunda “artık oranının kamudaki memur maaş artış oranında” olacağı yönünde yükümlülük getirdiği gibi 406 sayılı yasa hükümleri uyarınca davalı şirkete hak sahibi personeli Devlet Personel Başkanlığına bildirmesi, bildirim ile beraber personelin nakledileceği kamu kurumunda yararlanacağı parasal haklara esas olmak üzere memur maaş nakil ilmühaberi düzenlemesi, personelin ilişiğinin kesilmesi gibi işlemler yaptırıldığı sabit olmakla bu işlemler idare hukuku alanında hukuki sonuçlar doğurduğu ve ilgili personelin nakledilecekleri kurumdaki statülerini, özlük ve parasal haklarını belirlediği söz konusu işlemlerin kamu personeli hakkında ve idare hukuku alanında tesis edilmiş birer idari işlem niteliğinde oldukları açıktır. İdari işlemler ile ilgili uyuşmazlığın çözüm yeri Adli yargı olmayıp idari yargı olduğundan …” şeklindeki gerekçe ile HMK 114/1-B, 115/2 maddeleri uyarınca yargı yolu caiz olmadığından davanın usulden reddine karar vermiş ve verilen karar temyiz edilmeksizin 21/11/2013 tarihinde kesinleşmiştir.

Davacı vekili aynı istemle bu kez idari yargı yerinde dava açmıştır.

MANİSA 2. İDARE MAHKEMESİ: 12.12.2013 gün ve E:2013/913 K:2013/954 sayılı kararında “… davacı tarafından, idari başvuru yapılmaksızın Manisa 1. İş Mahkemesinin E:2011/194 esas sayılı dosyasında dava açıldığı, anılan mahkemenin görevsizlik kararı üzerine 03.12.2013 tarihinde bakılan davanın açıldığı görülmekte ise de; atandığı yeni kurumunda 03.10.2006 tarihinde göreve başlayan davacının, belirtilen dönemde (01.01.2006-03.10.2006) alamadığı denge tazminatlarının ödenmesi istemiyle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 7 nci maddesi uyarınca, belirtilen dönemdeki maaş ödeme günlerini takip eden 60 günlük dava açma süreleri içinde doğrudan veya 11 inci maddede belirtilen süreç işletilerek yasal süre içinde dava açılması gerekirken, bu süreler geçirildikten sonra açılan bu davanın süre aşımı nedeniyle asanın inceleme olanağı bulunmamaktadır.

Öte yandan; davacının nakil sırasında eksik düzenlendiğini iddia ettiği maaş nakil ilmühaberinden kaynaklanan ve her ay yapılan eksik ödeme işlemleri nedeniyle süregelen zararlarının ödenmesi için halen görev yaptığı kurumuna başvuru yapılabileceği, olası olumsuz işleme karşı ayrıca dava açılabileceği açıktır…” şeklinde gerekçe gösterilmek suretiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 15 inci maddesinin 1/6 bendi uyarınca davanın süreaşımı yönünden reddine karar vermiştir.

İş bu karara karşı yapılan itiraz üzerine; Manisa Bölge İdare Mahkemesi 26.02.2014 gün E:2014/193 K:2014/185 sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar vermiştir.

Davacı vekilinin karar düzeltme talebi üzerine Manisa Bölge İdare Mahkemesi 05.05.2014 tarih E:2014/432 K:2014/440 sayılı kararı ile “ karar düzeltme isteminin  kabulüne, mahkememizin 26.02.2014 tarih ve E:2014/193, K:2014/185 sayılı kararının kaldırılarak davanın süre aşımı yönünden reddine ilişkin Manisa 2. İdare Mahkemesi’nin 12.12.2013 tarih ve E:2013/913, K:2013/954 sayılı kararın bozulmasına, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 45. maddesinin 4. fırkası uyarınca esas hakkında karar verilmek üzere dosyasın Mahkemesine gönderilmesine  karar vermiştir.

MANİSA 2. İDARE MAHKEMESİ : 20.05.2014 gün ve E:2014/335 K:2014/441 sayılı kararında; “…2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun Kamu Görevlilileri ile İlgili Davalarda Yetki başlığını taşıyan 33, maddesinin 3. fıkrasında, kamu görevlililerinin görevle ilişkisinin kesilmesi sonucunu doğurmayan disiplin cezaları ile ilerleme, yükselme, sicil, intibak ve diğer özlük ve parasal hakları ve mahalli idarelerin organları ile bu organların üyelerinin geçici bir tedbir olarak görevden uzaklaştırılmalarıyla ilgili davalarda yetkili mahkeme ilgilinin görevli bulunduğu yer idare mahkemesi olduğu kurala bağlanmıştır.

Dava dosyasının incelenmesinden, bakılan davada, Manisa 1. İş Mahkemesinin davanın görev yönünden reddine ilişkin 19.11.2013 tarih ve E:2011/194, K:2013/901 sayılı kararından ve dosya içeriğindeki bilgi ve belgelerden, davacının, adli yargı yerinde dava açtığı 10.03.2010 tarihinde ve halen İzmir Bayındırlık ve İskan İl Özel İdaresine İzafeten Ankara Valiliği Müdürlüğünde görev yaptığının sabit olması karşısında; kamu görevlisinin parasal haklarına ilişkin uyuşmazlığın çözümünde yetkili mahkeme, ilgilinin görevli bulunduğu yer idare mahkemesi olan İzmir İdare Mahkemesinin yetkisine girmektedir…” şeklindeki gerekçe ile 2577 sayılı Yasanın 15/1-a maddesi uyarınca, davanın yetki yönünden reddine, dava dosyasını yetkili İzmir İdare Mahkemesi’ne gönderilmesine karar vermiştir.

 İZMİR 4. İDARE MAHKEMESİ:03.07.2014 gün ve E:2014/1012 sayılı kararında; “…2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14/3.maddesinde “dava dilekçelerinin görevli yargı yeri yönünden inceleneceği belirtilmiş olup, 15/1-a maddesinde ise, adli ve askeri yargının görevli olduğu konularda açılan davaların reddine karar verileceği” kuralı yer almıştır.

2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanunu’nun “İdari Dava Türleri ve İdari Yargı Yetkisinin Sınırı” başlıklı 2.maddesinin değişik 1 numaralı bendinde: “a)İdari işlemler hakkında yetki, şekil, sebeple, konu ve maksat yönlerinden biri ile hukuka aykırı olduklarından dolayı iptalleri için menfaatleri ihlal edilenler tarafından açılan iptal davaları, b) İdari eylem ve işlemlerden dolayı kişisel hakları doğrudan muhtel olanlar tarafından açılan tam yargı davaları, c) Tahkim yolu öngörülen imtiyaz şartlaşma ve sözleşmelerinden doğan uyuşmazlıklar hariç, kamu hizmetlerinden birinin yürütülmesi için yapılan her türlü idari sözleşmelerden dolayı taraflar arasında çıkan uyuşmazlıklara ilişkin davalar” idari dava türleri olarak sayılmış olup; kural olarak idari yargıda ancak Devlete ve kamu tüzel kişilerine karşı açılan davalara bakılabilir.

Dava dosyasının incelenmesinden; davacı tarafından aynı istemle Manisa 1. İş Mahkemesinde açmış olduğu dava sonucunda Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin bozma kararına uyularak davanın görev yönünden reddedilmesi üzerine, Manisa 2. İdare Mahkemesinde dava açıldığı, anılan Mahkeme Hakimliğince 12/12/2013 gün ve E:2013/913, K:2013/954 sayılı kararı ile davanın süre yönünden reddedildiği, kararın Manisa Bölge İdare Mahkem